Dag 4: 07/05/2023 Dominicanenklooster, Huissen

Aan het bureau, 07:02

Goedemorgen,

Gisteravond hadden we een hele boeiende documentaire gezien over Frederick Franck. Wat had die man al een vooruitstrevende blik op de toekomst. Die blik die hij vastlegde in zijn kunst. Na de documentaire .....

(ben weer terug, moest even een nieuwe pen halen. De pen hield er midden in een zin mee op. Ook dat is het leven.)

... begon eigenlijk al een hele filosofische discussie over van alles en nog wat. Ik verwonderde me over het feit dat iets simpels als een 30 - minuten durende film zo'n gesprek teweeg kon brengen. De kracht van media. Enfin, na de discussie was het tijd om je papiertjes met quotes die je in de ochtend gekregen had, te bespreken. Interessant om te zien hoe mensen dingen of emoties voelden (of juist niet) bij deze uitspraken / citaten. Na het behandelen  va n de quotes was het tijd om de avondsessie af te ronden, en degene die dat wilden,  was er een laatste avondmeditatie. Iedereen koos ervoor om daaraan mee te doen.

Na de afronding van de meditatie ging het vaste clubje (die bijna elke avond ((niet per sé alcoholisch) komt pimpelen) terug naar 'De Herberg'. We vonden het allemaal erg gezellig, zo gezellig zelfs dat ik om 00:45 pas wegging en de 2 overgebleven anderen pas veel later (hoorde ik aan het ontbijt de volgende morgen). Ik vond het welletjes want de volgende ochtend ging mijn wekker weer om 06:00. 

Goed, het was inmiddels 01:00 uur. Als het nacht is, is het vaak toch soms wel wat griezelig. Laat staan in een in nachtelijke stilte geheven 16e eeuws klooster midden in de nacht. Mijn schoenen zijn vrij luid tijdens het lopen dus die deed ik maar uit. Ik stapte op mijn sokken op de oude stenen vloer en keek recht in een donkere gang met alleen de schaduwen van de hoge gewelven die tot aan het plafond reikten en die alleen maar  verlicht werden door een bordje van de nooduitgang. Het voelde net of ik in een voorspelbare horror-film zat. Dat iets  op elk moment uit het donker mijn kant op zou kunnen rennen.

Enfin, ik liep op mijn sokken in het schamel verlichte marmeren trappenhuis van het 16e eeuwse klooster om 01:15. Een ervaring kan ik je zeggen.

- Edith - 

Aan het bureau, 12:09

Eenmaal boven had ik me snel aangekleed en klaargemaakt voor de nacht. Het was inmiddels 01:30 voordat ik heel erg moe maar zeker nog voldaner de dag de revue liet passeren en ik wegzonk in mijn eigen niets.

De volgende ochtend, kon ik natuurlijk het bed niet uitkomen. Toch maar even dat extra halfuurtje slaap gepakt. Nadat de wekker ging na het verstrijken van de tijd stapte ik uit bed, verzamelde ik mijn van tevoren klaargezette douchespullen en stond ik om 06:45 onder de douche. Heerlijk. Geen spitsuur.

Na het douchen mezelf aangekleed, lensjes ingedaan en hop weer braaf om 08:00 uur het het Lauden bijgewoond. Klein clubje,  we waren met 4 bezoekers en 2 paters in de koorbanken, in de grote kapel. Machtig mooi. Ook vandaag weer (zoals elke dag) een kaarsje opgestoken.

Na het Lauden was het tijd voor het laatste ontbijt hier in het dominicanenklooster. Best wel gek.

Het bed had ik al afgehaald in de ochtend voordat ik naar het Lauden en ontbijt vertrok. Dus toen ik na het ontbijt terugkwam op de kamer hoefde ik alleen de laatste restanten in te pakken en mijn tanden te poetsen. Om 09:30 startte het laatste ochtendprogramma. Een opdracht waarin je al je gemaakte werk in gedachten naliep en als je daar dan vragen over zou hebben kon je die vragen stellen. Mijn spanningsboog ging daar niet zo lekker op. Ik voelde dat mijn lijf vol zat met anticipatie. Ik wilde iets doen en niet zitten contempleren. 

Thuis, 18:49

Daarna nog even in de kloostertuin gezeten, een steen getekend met houtskool en in het lokaal nog een picknicktafel getekend. Toen was het tijd voor de laatste keer lunch. Het was weer erg gezellig. Na de lunch nog wat in het gastenboek van het klooster geschreven en daarna terug naar 'De Herberg' om gezamenlijk af te ronden. In de afronding heb ik nog een gedicht voorgedragen die ik in mijn tijd daar heb geproduceerd. Het was een prachtige ervaring met mooie mensen. Ik ga ze missen. 

- Edith -

"Zij die dansen, worden voor gek verklaard door hen die de muziek niet horen."

F. Nietzsche